موسسه آموزش عالی علامه جعفری

همانطور که می دانید پول‌شویی یعنی مشروع جلوه‎دادن پول‌هایی که از راه‎های غیرقانونی و نامشروع به‎دست می‌آیند با استفاده از روش‌هایی که باعث پنهان شدن منشاء غیر قانونی آن پول‌ها می‌شوند.

با گسترش دامنه استفاده از بستر اینترنت برای ارائه خدمات الکترونیک جرایم مالی و بانکی هم به سمت الکترونیک شدن پیش رفت. در این گزارش شما را با یکی از جدید ترین اشکال جرایم الکترونیک یاهمان پول شویی الکترونیک آشنا می کنیم.

ظهور بانکداری الکترونیک پدیده مبارکی بود که دارای مزایا و محاسن فراوانی نسبت به شیوه های قدیمی تر بانکداری بود، به نحوی که در زمان، انرژی و سرمایه های مردم و بانک به شکل چشم گیری صرفه جویی می کرد این پدیده جدیدحتی موجبات خوشحالی بزهکاران را فراهم آورد به شکلی که این فناوری جدید چنان برای پول‎ شویان شگفت‎انگیز بوده که آن را ساحل نجات و بهشت خود نامیده‎اند؛

مجرمان و پیشروان پول شویی از بستر بانکداری الکترونیک به شیوه های گوناگون برای مشروع نشان دادن پول های کثیف خود استفاده می کنند.

یکی از مهم‎ترین ابزارهایی که در پول و بانکداری الکترونیک برای اجرای صحیح امور و بالابردن ضریب اطمینان کارکردها به کار می‎روند، فناوری رمزنگاری و امضای دیجیتال می‎باشد. به طور خلاصه، کارکرد فناوری رمزنگاری این است که محتوا را به شکلی نامفهوم و غیرقابل درک تبدیل می‎کند و برای اینکه به حالت اولیه برگردد، لازم است فرایند رمزگشایی (Decryption) اجرا شود که بدیهی است فقط سازنده و واگذارنده این فناوری و ارسال‎کننده و دریافت‎کننده محتوا توانایی انجام آن را دارند.
با توجه به این توضیحات مشخص می‎شود که اگر پول الکترونیک رمزنگاری شود، دیگر محتوای آن نامفهوم خواهد شد و تنها دریافت‎کننده آن که مشخص نیست در کدام نقطه از جهان قرار دارد، می‎تواند با اجرای برنامه رمزگشای مربوطه از آن آگاهی یابد. به این ترتیب، چنان سطحی از محرمانه ماندن (Confidentiality) و ناشناس ماندن (Anonymity) برای این مبادلات فراهم می‎شود که هر کس می‎تواند از هر جای دنیا مبلغ مورد نظر خود را به نقطه‎ای دیگر ارسال کند، بی‎آنکه کسی از محتوای آن آگاهی یابد.

برخی مجرمان از این بستر برای انجام اعمال خلاف خود استفاده می کنند.

بی‎تردید این مساله همانند دیگر مسایل لاینحل تلقی نمی‎شود، اما مسلماً حل آن با چالش‎های بسیاری همراه خواهد  به ویژه آنکه اگر جرایم سازمان‌یافته در عرصه فراملی و پول و بانکداری الکترونیک آن لاین مدنظر قرار گیرند که بدیهی است این رویکرد راه حل‎های بین‎المللی هم می‎طلبد، آن هم راه حل‎هایی که باید برای ملاحظات بعضاً مهمی که در فوق اشاره شد، پاسخ‎های متحد‎الشکلی ارائه دهند. بی‎تردید تمامی کشورها در نحوه استفاده از فناوری رمزنگاری رویه متحدالشکلی ندارند. به عنوان مثال، در ایالات متحده استفاده از فناوری رمزنگاری پیشرفته PGP منوط به ارائه کلید رمزگشای آن به پلیس FBI می‎باشد، در حالی که مجریان قانون اروپایی با محدودیت‎های بیشتری مواجهند. همچنین، نگاه آنها به مساله رعایت حریم خصوصی کاربران شبکه‎ای یا به عبارت بهتر مشتریان بانکی شبکه‎ای یکسان نیست و از همه مهم‎تر اینکه تمامی کشورها در برخورد با جرایم سازمان‎یافته به یک اندازه تلاش نمی‎کنند، تا چه رسد به اینکه تن به وضع یک سری مقررات دهند که تجارت الکترونیک سودآور آنها را با تهدید مواجه می‎سازد. بنابراین، همان طور که ملاحظه می‎شود، حل تمامی این معضلات به یک اجماع بین‎المللی نیازمند است.
در پایان باید گفت، با وجود تمام نارسایی‎هایی که در باب مبارزه با پول‎شویی الکترونیکی برشمردیم، از آنجا که از لحاظ ماهیت همانند دیگر سوء استفاده‎هایی است که از فضای تبادل اطلاعات به عمل می‎آید، می‎توان راهکارهایی را که حداقل در راستای پیشگیری وضعی از این جرایم اعمال می‎شود را در اینجا نیز به کار برد؛ . به هر حال، شبکه‎های اطلاع‎رسانی رایانه‎ای به عنوان واسط ما با فضای تبادل اطلاعات در این فرایند نقش بسیار مهمی به عهده دارند. به عنوان مثال، چنانچه ارائه‎دهنده خدمات مرکز داده‎ای (Data Center) به بانکداری الکترونیک بپردازد، باید آن را موظف کرد علاوه بر مقررات کلی، مقررات خاص مربوط به بانکداری الکترونیک را که مسلماً با نظر مقامات ذی‎صلاح سیاسی، اقتصادی و فناوری اطلاعات و ارتباطات مقرر شده و شاید در قالب یک قانون خاص هم به تصویب رسیده باشد، به اجرا گذارد.
چنانچه به مسائلی که در فوق بیان شد جامه عمل پوشانیده شود، می‎توان ادعا کرد که مبارزه با پول‎شویی الکترونیکی، حتی از پول‎شویی سنتی هم آسان‎تر خواهد بود. چرا که در اینجا لازم نیست پرسنل ارگان‎های مختلف از چندین کشور به خدمت گرفته شوند تا در مراحل سه‎گانه پول‎شویی سنتی اختلال ایجاد کنند، بلکه با یک هماهنگی بین‎المللی و تدوین یک سری برنامه‎های رایانه‎ای که بر مبنای سیاست‎گذاری‎های اصولی طرح‎ریزی شده‎اند، به خوبی می‎توان از عهده پیشگیری از پول‎شویی الکترونیکی برآمد.

به نقل از: بانکی
 

استقلال مالی رویایی است که بسیاری از آدم‌ها آرزوی رسیدن به آن را دارند. این ایده ‌که بتوانید خودتان درآمد کسب کنید کاری است که ارزش پی‌گیری دارد، و خوشبختانه اگر کارآفرین باشید، به خودی خود یک گام از بقیه‌ی آدم‌های دنیا پیش هستید.  ولی از طرفی، اگر درحال‌حاضر منبع درآمد خود را یافته‌اید، به معنی آن‌ نیست که این وضعیت همیشه پایدار و بی‌تغییر خواهد ماند.

چه یک‌ کارآفرینِ مشتاق باشید که فعلا برای شخص دیگری کار می‌کند، چه صاحب کسب‌وکاری جاافتاده، این‌ها گام‌هایی هستند که می‌توانید برای حفظ و نگهداری استقلال مالی‌تان بردارید:

۱. درآمدتان را بیمه کنید

هیچ چیز مثل از دست دادن توانایی امرارمعاش‌تان‌ نمی‌تواند در برنامه‌ی حفظ استقلال مالی شما اختلال ایجاد کند. پس مهم است که در مقابل معلولیت‌های ناگهانی یا بیماری‌های وخیمی که ممکن است شما را از کار بیندازد، از خودتان محافظت کنید.

شما برای بیمه‌ی عمر، ماشین، خانه و سلامت، وقت می‌گذارید و تلاش می‌کنید، پس معقولانه است که بیمه‌ی درآمدتان هم باید در این فهرست جایی داشته باشد.

بیمه‌ی حفاظت از درآمد یا، اگر در شرکت خودتان مشغول فعالیت هستید، بیمه‌ی هزینه‌های کسب‌وکار، استقلال مالی شما را کماکان تضمین خواهد کرد، حتا اگر به لحاظ جسمی قادر به کارکردن نباشید.

اگر برای شخص دیگری به صورت پاره‌وقت کار می‌کنید و از سویی هم فعالیت خودتان را اداره می‌کنید، درمورد بیمه‌ی درآمد تحقیق کنید و با یک متخصص صحبت کنید تا به شما در زمینه‌ی انتخاب بهترین گزینه کمک کند.

۲. رقبای‌تان را بشناسید

یکی از بزرگ‌ترین قوانین کسب‌وکار تمام دوران، قانونی است که بسیاری از صاحبان کسب‌وکارهای کوچک موفق به اجرای آن نمی‌شوند. برای این‌که بتوانید پیوسته خدماتی را که مشتریان‌تان می‌خواهند ارائه دهید شناخت رقبای‌تان امری ضروری است.

مهم است که در این بازی همیشه یک گام جلوتر باشید، پس منتظر نباشید به طور اتفاقی به آن‌چه رقبای‌تان انجام می‌دهند برسید، بلکه فعالانه از طریق تبلیغات وب‌گاه‌ها و رسانه‌های اجتماعی‌شان با فعالیت‌های آنها همگام شوید.

وقتی بدانید با چه چیزی باید رودررو شوید، جهت فکرکردن به راه‌هایی برای رقابت و ارائه‌ی محصولی منحصربه‌فرد مشکلی نخواهید داشت.

۳. از وابستگی به یک مکان خاص اجتناب کنید

نوبت به اداره‌ی کسب‌وکار خودتان که می‌رسد، همیشه به دنبال راه‌هایی برای سیار کردن خدمات‌تان باشید.

وابسته بودن به یک مکان فیزیکی، جلوی رشد و توسعه‌ی توانایی‌های‌تان را می‌گیرد؛ اقتصاد مدام در حال رونق و رکود است و گاهی بعضی مکان‌های جغرافیایی خاص برای اداره‌ی یک شرکت از بعضی دیگر بهتر هستند.

بعضی‌وقت‌ها تمام کاری که برای نجات یک کسب‌وکار بیمار باید انجام داد بازاریابی در منطقه‌ای است که بالاترین تقاضا را برای خدمات شما دارد.

با داشتن اختیار نقل مکان به بازاری که در حال شکوفایی است، می‌توانید به حفظ توانایی‌تان در کسب درآمد کمک کنید.

۴. یک برنامه‌ی پشتیبان(دوم) داشته‌باشید

همیشه با حالتی خوش‌بینانه زندگی کنید، ولی در عین حال، برای روزی که شاید اوضاع بهم بریزد هم برنامه‌ای‌ داشته باشید. اگر می‌خواهید همچنان به کسب منبع درآمدی مستقل ادامه دهید، بسیار ضروری است که برای کسب‌وکارتان برنامه‌ی پشتیبان داشته باشید.

شما پیش‌تر یک‌بار شرکتی را به راه انداخته‌اید، پس اگر کار به راه‌اندازی مجدد بکشد، دوباره به‌راحتی می‌توانید این کار را انجام دهید. راه‌اش این است که منابع را، پیش از ضرورت، برای انجام این کار آماده کرده باشید.

از این طریق و با داشتن تمهیداتی درمورد آن‌چه می‌خواهید ارائه دهید و فهرستی از تماس هایی که می‌توانید با آنها تشکیل شبکه بدهید، می‌توانید در شرف یک شروع آرام‌تر قرار بگیرید تا این‌که اصلا آمادگی نداشته باشید.

اداره‌ی یک شرکت راهی بسیار خوب برای رسیدن به استقلال مالی است، و برای آن‌که این احساس آزادی را به یک واقعیت همیشگی تبدیل کنید، لازم است هر قدمی که می‌توانید برای کنترل رویدادهای آتی بردارید.

با بیمه‌کردن درآمدتان، شناخت رقبای‌تان، ساختن یک برنامه‌ی سیار کسب‌وکار و داشتن انتخاب‌های کسب‌وکار جایگزین، از شانس زیادی برای داشتن یک زندگی مالامال از امنیت، آزادی، و استقلال مالی برخوردار خواهید شد.

 نویسنده:آرلِنه چندلر

درآمد: هیچگاه روی یک درآمد تکیه نکنید، برای ایجاد منبع دوم درآمد سرمایه گذاری کنید.
خرج: اگر چیزهایی را بخرید که نیاز ندارید، بزودی مجبور خواهید شد چیزهایی را بفروشید که به آنها نیاز دارید.
پس انداز: آنچه که بعد از خرج کردن می ماند را پس انداز نکنید، آنچه را که بعد از پس انداز کردن می ماند خرج کنید.
ریسک: هرگز عمق یک رودخانه را با هر دو پا آزمایش نکنید.
سرمایه گذاری: همه تخم مرغ ها را در یک سبد قرار ندهید.
انتظارات: صداقت هدیه بسیار ارزشمندی است، آن را از انسانهای کم ارزش انتظار نداشته باشید

۱- دارایی اموال یا منابع اقتصادی به یک موسسه را دارایی می گویند .مانند وجه نقد ،زمین و ساختمان ، مطالبات موسسه و سر قفلی ، دارایی ها را بر حسب مدت نقد شدن و یا قابل لمس بودن یا نبودن آنها می توان در ۵ گروه زیر طبقه بندی کرد .

الف – دارایی جاری: وجه نقد و نیز سایر دارائی های موسسه که تا یک سال یا یک دوره عملیاتی بتواند به پول تبدیل شده و یا مصرف شوند را دارایی های جاری می گویند . پول نقد ، موجودی کالا و مواد ، اسناد در یافتنی ، حسابهای دریافتنی ( یعنی طلب های کوتاه مدت موسسه که سفته یا برات آن وجود ندارد ) و پیش پرداخت ها  نمونه هایی از دارایی های         جاری اند . دارایی های جاری چرخه حیات اقتصادی موسسه را تضمین می کنند به همین جهت به آنها « سرمایه در گردش » نیز می گویند هر چند در برخی تعاریف دیگر سرمایه در گردش به تفاضل دارایی جاری و بدهی جاری اطلاق می گردد.

ب- دارایی ثابت: آن بخش از دارایی های موسسه که دارای عمر مفیدی بیش از یکسال هستند و برای انجام امور و عملیات موسسه خریداری شده اند نه برای فروش ، دارائی های ثابت موسسه نامیده می شوند . مانند ماشین آلات ، زمین و ساختمان و تجهیزات .

ج- دارایی های نامشهود: دارائی های که به لحاظ فیزیکی قابل لمس نیستند و در تولید و فروش کالا یا خدمت مورد استفاده قرار می گیرند مانند : علائم تجاری ، حق الاختراع و حق الامتیاز ، سر قفلی

د- سزمایه گذاری بلند مدت: خرید اوراق مشارکت یا سر رسید بیشتر از یکسال و خرید سهام جهت نگهداری بیش از یکسال از جمله سرمایه گذاری های بلند مدت موسسه است که نوعی دارایی به شمار می رود .

ه- سایر دارایی ها : هزینه هایی چون تاسیس و هزینه قبل از بهره برداری و مطالبات بلند مدت موسسه و هر نوع دارایی دیگری که نتوان جزو گروههای چهارگانه فوق طبقه بندی کرد

۲-بدهی ها دیون یا تعهدات موسسه به اشخاص یا موسسات دیگر را بدهی می گویند . بدهی باید از طریق انتقال دارائی ها یا انجام خدمات تسویه گردد. اشخاص یا موسساتی که باید طلب خود را بگیرند «بستانکاران » نام دارند . بدهی ها بر حسب زمان سررسیدشان به دو دسته تقسیم می شوند .

الف- بدهی های جاری: بخشی از دیون یا تعهدات موسسه که در طول یکسال یا یک دوره عملیاتی باید تسویه شود، بدهی های جاری نامیده می شود . حسابهای پرداختنی ، اسناد پرداختنی ، حقوق پرداختنی و بهره و مالیات پرداختنی نمونه هایی از این نوع بدهی هاست

ب- بدهی های بلند مدت : بخشی از دیون یا تعهدات موسسه که زمان سررسید آنها در بیش از یکسال فرا می رسد . نظیر اسناد و حسابهای پرداختنی بلند مدت ، اوراق قرضه پرداختنی  بلند مدت ، تسهیلات و امهای پرداختنی بلند مدت و……..

۳-سرمایه ( حقوق صاحبان سهام یا ارزش ویژه ) حق مالی صاحب یا صاحبان موسسه نسبت به دارائی های موسسه را سرمایه می گویند به این حق مالی در شرکت های سهامی حقوق صاحبان سهام یا ارزش ویژه اطلاق می شود . طبیعی است که هر موسسه در فعالیت خود سود می برد یا زیان متحمل می شود. ارزش ویژه سرمایه به علاوه سود یا سرمایه منهای زیان هر موسسه است .

نکته : سود خالص کسب شده توسط موسسه به سه بخش تقسیم می شود .

۱) سود جاری: بخشی از سود سهام شرکت که طبق تصویب مجمع عمومی صاحبان سهام بین سهامداران تقسیم می شود.

۲) سود اندوخته: بخشی از سود که ممکن است طبق تصویب مجمع ، در جهت خاصی مثل سرمایه گذاری مجدد و توسعه تجهزات اندوخته گردد.

۳) سود انباشته: مابقی سود می تواند بدون آنکه تقسیم یا اندوخته شود در مجموعه دارائی های شرکت انباشته گردد. سود یا زیان انباشته سنواتی معرف  مجموع این سودها یا زیان های خارج نشده در طول فعالیت شرکت .

البته قانون تجارت ، حداقل هایی را برای میزان سود تقسیمی ، اندوخته و انباشته تعیین می کند که برای اطلاعات بیشتر در این خصوص به فصل بازرگانی مرجعه نمایید.

معادله یا فرمول حسابداری آنچه که به عنوان دارایی در اختیار موسسه است از محل هایی چون سرمایه گذاری صاحبان موسسه ( سرمایه ) و یا قرض گرفتن وام یا اعتباری از اشخاص و موسسات دیگر ( بدهی ها ) تامین می شود . این مفهوم را در قالب معادله یا فرمول زیر نشان می دهند که به معادله حسابداری معروف است

  دارایی ها=بدهی+حقوق صاحبان سهام(سرمایه)